Leven zonder scheerschuimIk moest vliegen en dan mag weinig mee. Ik ging dus zonder scheerschuim, want met een stuk zeep gaat het ook. En dat is overal voorhanden. Denk je. Tegenwoordig is dat meestal een fles vloeibare handzeep. Geen zin om voor twee keer scheren een hele spuitbus scheercrême te kopen, kijk, als je die nou nog op het vliegveld kon inleveren zodat de mannen van Bin Laden er hun baarden mee afscheerden. Dus de vloeibare zeep maar gebruikt.
Een openbaring: puur aanbrengen, scheert veel gladder en je scheermes blijft langer schoon en scherp.
Enige nadeel: je ziet moeilijker waar je al geweest bent. Maar als je dat wil weten moet je maar de trein nemen.
Zie je later psychiaterJe opa wordt tot koning van de halve wereld gekroond maar jij kan er - heel lullig - niet bij zijn omdat je mama een partijtje voor je verjaardag heeft georganiseerd.
Meghan Markle had wel moeten gaan, het hele program en in de mooiste jurk mogelijk. Alle aandacht was naar haar uitgegaan. Soms kan je je gelijk niet krijgen maar dan moet je het nemen.
Zo'n duf verjaardagspartijtje blijft zo'n kind zijn leven lang bij. Juist vanwege het gemiste spektakel: honderden marcherende soldaten, paarden, koetsen, vliegtuigen en een echte koning.
Dat waar jongetjes van vier van dromen.
In Rotterdam op de Witte de Withstraat vermoeden ze dat er een kleuter achter zitWitte rook
Eerst waren het de Oekraïners.
Toen de Amerikanen.
Russische verhalen werken zo: je vertelt de mensen zoveel versies dat ze uit alle versies hun eigen verhaal kunnen maken en dan denken dat ze vrijheid van denken hebben. En uiteindelijk door de bomen het bos niet meer zien en ophouden erover te praten.
En geen vragen meer stellen, zoals hoe konden die drones dat hele eind onontdekt over Rusland vliegen. En waarom kwamen ze uit het oosten terwijl ze uit het westen zouden moeten komen?
Het zou natuurlijk een inside job kunnen zijn geweest. Poetin schroomt niet om onschuldige Russen te gebruiken voor zijn doel: bomaanslagen op flats, een bloedbad in een theater. Maar in dit geval denk ik dat niet, dan was het verhaal groter geweest.
Desondanks, toch zouden het de Russen kunnen zijn. Maar dan een outside job. Niet die uit het Kremlin, maar de laatsten die strijden om Rusland nog een toekomst te geven.
Babi Yar, Katyr YurtTsetsjenië, Katyr Yurt. Tsjetsjeense oorlog, ver van de frontlinie. 'Veilig' in het door Rusland bezette gebied. De plaats is een toevluchtsoord voor vluchtelingen.
4 februari 2000 vroeg in de ochtend. Alle Russen vertrekken. Vanaf 10 uur wordt de plaats met raketten en door de Geneefse conventie verboden vacuümbommen bestookt.
Om 3 uur 's middags sturen de Russen bussen om de vluchtelingen in veiligheid te brengen. Katyr Yurt is dan al grotendeels weggevaagd. De doden vallen al niet meer te tellen.
Met witte vlaggen verlaat het convooi bussen de stad, hoofdzakelijk vrouwen en kinderen aan boord.
De bussen worden vervolgens ook gebombardeerd door de Russen. Ook met vacuümbommen. Vacuümbommen zuigen de longen naar buiten: je stikt in je eigen longen.
Het westen keek weg. We wilden graag blijven geloven dat Poetin een democraat was. Anders was, beter was. De lijken werden stilletjes verminkt, verbrandt of aan auto's gebonden weggesleept naar massagraven.
De Grote Russische Wereldoorlog begon al veel eerder. Poetin was al in 2000 een oorlogsmisdadiger.
(Gebaseerd op: John Sweeney: Killer in the Kremlin, Penguin).
Het Zemtsov Altvioolkwartet
(op de foto met zingende dochter) speelde prachtig na de herdenking op
de Noordermarkt in Amsterdam in de Noorderkerk: Bach, Bowen, Gershwin, Leo Samama (foto links) en Arne Werkman (kleinzoon van de graficus Hendrik Werkman). Vooral bij de wat modernere stukken liep de o zo culturele grachtengordel- misjpoche weg om thuis te vertellen dat het vals was. Muzikaal staan ze niet heel ver van de Jordanezen vandaan.
Vandaag barstte de bubbel: diverse mensen hadden al gezegd dat ze het niet konden geloven van dat waterijsje, of het wel echt was. Goede vriend J., die ook al eerder twijfels had, zocht iets verder en stuitte op onderstaand Parool-artikel.
Rest van het artikel: hier.
De ijsjes zouden gemaakt zijn van epoxy-hars. Er moet een kunstenaar achter zitten, de vraag is nu wie.
Helaas staan er rond mijn ijsje nu hekken anders ging ik vannacht de tegel lichten.
De strijd om zeker dit jaar vol te maken gaat door: in de laatste week van deze maand zal het zover zijn. Ik vermoed dat het op 26 mei 2022 uit een kinderhand viel, toen was het 20 graden.
PensioengatIk stond laatst aan het graf van Wolfgang Grams, een van de kopstukken van de Rote Armee Fraktion, Derde Generatie.
Wie er allemaal bij die laatste groep zat is niet duidelijk: de groep leefde namelijk niet ondergronds, op de chefetage na, waartoe Grams behoorde.
De eerdere twee bendes leefden wel ondergronds, ze sneden alle banden met het normale bestaan rigoreus af. De laatste groep dus niet: ze leidden gewone levens, zo onopvallend mogelijk en deden af en toe een actie. Daarna stonden ze dan weer voor de klas of waren dokter in een ziekenhuis.
Ze hebben dus ook normale pensioenvoorzieningen, dit in tegenstelling tot de laatste niet opgedoken ondergrondsen, die af en toe nog een roofoverval moeten doen. Want de inhoud van de laatste in bossen gelegen RAF-wapendepots zal ook wel uitverkocht zijn.
