Mail: dieterbruls@gmail.com



Bij geen updates:
klik hier
Huidige week
Vorige week
Tekeningen
dieterbruls.nl




Week 40




Voorpagina







Zondag 9 oktober 2022




De Huisgeest van Villa Cassel





De bankier en beurshandelaar Cassel kreeg van zijn huisarts goede berglucht aangeraden. De hooggelegen herberg voldeed aan die lucht maar niet aan de luxe die hij gewend was. Dus werd er een villa uit de grond gestampt. Zijn vrouw en dochter stierven er uiteindelijk aan TBC, hij bleef met zijn kleinkinderen achter. Hun speciaal gebouwde kinderverblijf - hij wilde ongestoord kunnen werken - is nu voor het personeel dat hier maanden doorbrengt.
Cassel was zo invloedrijk dat toen de Eerste Wereldoorlog op punt van uitbreken stond er een telefoonlijn omhoog moest worden getrokken voor bemiddelingsdoeleinden. 





Churchill kwam er ook over de vloer. Hij moest uit het dal omhoog gebracht worden met paarden, de weg was te lang, te steil en te zwaar. Zijn brood moest vers zijn en werd elke dag vers beneden gebakken. Men moet in de nacht vertrokken zijn, in het aardedonker de berg op.
Om zijn slaap niet te storen, moest er hooi in de koebellen worden gestopt om het geklingel te verzachten.
Hij schijnt nog steeds last van lawaai te hebben. Als de muziek hem niet bevalt - zo vertelde de serveerster - vliegen er dingen door de lucht en hij laat zich meer gelden. Men noemt zijn naam niet, men spreekt slechts over der Hausgeist.





Zaterdag 8 oktober 2022




Bergnevel





Vandaag waren de bergen voor het eerst tot in de wolken. Tot vandaag hadden we alleen soms in de avond of in de ochtend wat wolken in het dal gezien. Nu waren ze dus ook boven. Vannacht zal het wel sneeuwen op de drieduizenders rond ons heen.
We wachten het weer af, al dat telt in een neutraal land.





Een cabines van een van de kabelbanen die hier de enige verbinding met het dal zijn - voor wie niet lopen wil -  duikt op uit de mist, een andere verdwijnt erin.




Font of this Type


Vandaag gaat het alleen over grafische dingen. Afwijkende lettertypes en logo's.
Zoals deze vreemde W, waar ik me al een aantal keer over heb verbaasd.

Nu is de W natuurlijk een nakomertje in het alfabet. Een die allerlei vormen kan aannemen, van dubbele V tot deze M-variant.






Sprekend over M's. Ze doen gekke dingen die Helvetische Eedgenoten. Een M met een streepje erin, ook weer zoiets.


Tot besluit een Kericht-logo. Een Kericht is het inzamelpunt voor herbruikbare materialen, zoals plastic, glas, karton en meer. Dat je niet door kleine gleufjes hoeft te prutsen maar gewoon in een container kunt deponeren. Omdat je er ook je restafval in betaalde zakken naar toe brengt, doen de Zwitsers dit heel trouw en voorbeeldig.
​Het logo voldoet niet aan de heldere pictogrammentaal die hier gesproken wordt, maar verbergt een oud aandoend logo in een vlot geknipte vuilniszak.





Vrijdag 7 oktober 2022




A Lion in Sion


In Sion zat een rastafari verlaten op een bankje. Hij had ooit zijn GPS ingesteld en was hier terecht gekomen. Hij had gehoord dat ze in het beloofde rasrafariland enorme blokken hasj brandden en dat daarna tot zich namen. Hij had het hier ook gezien en sindsdien rookte hij zonder het te weten enorme plakken raclette.
​Stilletjes was hij een racletari geworden.



Het filosofenlokaal van Sion. Binnen zaten de gevestigde denkers, buiten enkele woeste denkers achter baarden verstopt. De waard had een zeer negatief wereldbeeld, zeker waar het zijn klanten betrof.
​Zijn koffie was goed maar zeggen moest je het hem niet.


Dan was er nog een restaurant met weinig klanten en beperkte openingstijden waar de bediening in de meerderheid was. Een voor de drankjes, een voor de taart en een voor het opnemen van de bestelling.

Dergelijk teamwork is hier niet vreemd: in Visp ging het voltallige personeel (vier mensen!) in een nagenoeg lege boekwinkel voor me op zoek naar een boek over de Zwitserse geschiedenis. Men kwam met sagen en legenden en het uiteindelijke advies het in een antiquariaat te proberen. Want geschiedenis wat van vroeger.





Donderdag 6 oktober 2022




De Alpen Cowboy





Op de berg woont een cowboy. Hij heeft Jackie Kennedy nog skiles gegeven en heeft ook haar man nog gekend. In Amerika was hij een ski-celebrity. Met zijn eigen acrobatische ski methode op extra lange latten.
Toen hij terug kwam naar zijn geboortegrond, had hij een zak met geld en een Stetson-hoed. Met dat geld kocht hij zijn eerste hotel op de berg en daarna werden het er steeds meer. De cowboyhoed werd zijn handelsmerk.


Vandaag kwam ik hem twee keer tegen. Aan de wandel. Hij is inmiddels 85 en zijn imperium ging naar zijn zoon, die het uiteindelijk verkocht Zijn hoed is gebleven.
​Nu loopt hij dus tussen alles wat eens van hem was, dezelfde paadjes die hij in zijn jeugd al moet hebben gelopen. Wellicht dat hij vanuit het appartement in het hotel dat ooit zijn naam droeg uitkijkt op zijn geboortehuis.





Woensdag 5 oktober 2022




Eten in tijden van Cholera





Cholera breidde zich ooit uit over Wallis, net zoals de corona nu weer. De mensen werd aangeraden binnen te blijven. En dat deden ze dan ook netjes zonder te zeuren over vrijheidsbeperking. Want vrijheid was vroeger niet iets wat je had, dus het voelde niet alsof er iets werd afgepakt.
In die tijd ontstond dus een streekspecialiteit uit spullen die elke Walliser wel in huis had.





En zo ontstond een taart uit raclettekaas, spek, prei, aardappelen, appels en peren. Men noemde het cholera.
Het gerecht dat de geschiedenis in zal gaan als corona, ontstaan in de tijd dat we binnen moesten blijven, zal wel een gerecht zijn dat via een koerier werd thuisgebracht. Pizza Corona of zo.
Vanaf nu is het hier elke woensdag choleradag.





Dinsdag 4 oktober 2022




Wandelen in het land van Einstein





Het doel was Hotel Schwarenbach, boven Leukerbad - een plaats door rotswanden ingeketeld - bij Leuk. 1,5 uur lopen zeiden de Zwitserse bordjes, een vlakke wandeling. 1,5 uur betekent in Zwitserland - ze hebben er de relativiteitstheorie niet voor niets bedacht - minimaal 3 uur voor geoefende lopers die niet Zwitsers zijn. Ieder ander zal er nog langer over doen of het niet overleven.




Een vlakke wandeling betekent op zijn Zwitsers dat vertrekpunt en einddoel op dezelfde hoogte liggen, het zegt niets over alles daartussen.
We haalden het doel met gemak maar zaten daar met de wetenschap dat de laatste kabelbaan langs de rotswand om vijf uur zou gaan.





Prachtig is die wandeling zeker. Uiterst prachtig. Ook voor Zwitsers. Alhoewel de vraag is wat die zien in hun tempo.




Snelheid is dat afstanden korter worden, zei Einstein.




En ik vermoed dat dat klopt bij een kabelbreuk van deze over en langs een honderden meters diepe afgrond voerende kabelbaan.
Voor mensen met hoogtevrees een niet te nemen barrière. Ook te voet.





Maandag 3 oktober 2022







Boven op de berg is alles als vanouds, alleen de hoogste slagerij van Europa zoekt een opvolger. Met dit uitzicht mag je dan diervriendelijke worst maken, zo dat al bestaat.
Als je ook de kranten niet leest lijk je in die Heile Märklinwelt te zijn. Met kabelbaantjes die naadloos op de treinen beneden in het dal van rotspapier aansluiten.











(c) - 2000-2022 Dieter Bruls