De BIC-Clic bestaat 60 jaar. De BIC-Cristal, die met het dopje dat altijd kwijtraakt, is zes jaar ouder en als u nu eens iemand die helemaal op design is iets cadeau wilt geven dan geeft u hem zo'n pen: het Museum Of Modern Art in New York heeft er een in haar permanente collectie.
Om te vieren dat de BIC-Clic - de pen die niet lekt en met een hand te klikken valt - jarig is, was er een pop up-store in Amsterdam. In die winkel was vanalles van BIC te koop. Niet voor geld: je moest je eigen geld tekenen.
Ooit had ik en mijn broer besloten dat we omdat we om er meer van te hebben geld moesten overtekenen. Dus begonnen we het enige oude vijfje, dat groene biljet, dat we hadden, over te tekenen. Tenminste, dat deed mijn broer grotendeels omdat ie beter kon tekenen. Ik was meer van het niet-praktische werk, zo was bij ons de arbeidsverdeling (ik zal het onzinnige plan wel bedacht hebben).
Het resultaat zag er prima uit. Voor twee lagere school kinderen was het niet van echt te onderscheiden. Een klein probleempje was er wel: we hadden geen groene pen gehad. Dus hadden we het met rood gedaan. Een briefje van 25 hadden we niet.
Maar goed we konden altijd hopen dat we een kleurenblind slachtoffer zouden tegenkomen. Uiteindelijk kwam het biljet op de een of andere manier in de kofferbak van mijn oom terecht, die lachte zich rot om dat ding. En heeft het vast nog vaak voor de grap in het café uitgegeven.
In de winkel werd ik vriendelijk ontvangen. Veel mensen waren er niet en die kwamen vertrouwden het concept toch niet helemaal. Ik kreeg een boekje mee dat niet voor de verkoop was bedoeld en tekende een lullig briefje van 10, mijn broer kan dat beter nogmaals. Daar kocht ik een pen voor die wel echt werd verkocht en vijf euro kostte (ze hadden een goudkleurige en een zilverkleurige verzamelaarseditie van de pen). Dus wilde ik er twee voor mijn vodje. Dat wilde ze me ook nog wel geven, maar ik vond het wel mooi geweest.
Wat er op het biljet stond dat ik tekende? Een koning met een BIC-Clic in de hand, zedig kijkend. Op de achterkant staat ie met nog drie pennen stiekem achter zijn rug.
- Eigenlijk zijn mensen best saai vormgegeven van achteren gezien. Mode stelt aan de achterkant ook weinig voor.
- '11 september, toen zat opa toch in het verzet?' 'Nee, dat was in de supermarktoorlog.'
- In Zuckerbergs wereld wordt de geschiedenis een onderbroekje aangetrokken.
- Een grote bak pruimen gegeten. Er stond niets in de bijsluiter over buikpijn...
- ...maar ben wel helemaal bij nu met de Fokke & Sukke-scheurkalender!...
- ...Veel poep-grapjes hebben die overigens.
Terug naar de stadIk ben met een idee bezig. Al denkende erover ging ik naar het toilet en sloeg daar een vrij willekeurig boek open en stuitte op deze tekst. En het is een mooie inleiding.
1-1 tegen Nederland. Pfoei.
Ook als engeltjes mis pissen word je nat.
- Dat je voor huul duur een paar kaarten hebt gekocht voor een uitverkochte Arena en die blijken dan vals...
- ...maar ja, ze waren voor de Josti Band.
- Bij de bushalte. 'Eenmaal op de weg stoot die van mij ook meer uit.' 'Voor het huwelijk begreep hij nog dat thuis de testbaan is, maar nu...'