Contact: d i e t e r b r u l s @ g m a i l . c o m

Week 1

Voorpagina

De PTT, de Gruyter, Joegoslavije*

Op de NPO is de prachtige serie De tranen van Tito (BNNVARA) te zien. Traumapsycholoog Iva Bicanic reist door het vaderland van haar vader, haar vakantieland dat niet meer is.

Ik ben zelf alleen in Servije en Montenegro geweest. Elke keer als ik zei waar ik heen ging, zeiden mensen, oh in Joegoslavije, ondanks dat dat land al dertig jaar niet meer bestaat.

Dat het land ophield te bestaan is volgens Gregor Gysi opzet geweest. Volgens mij moest er een bom onder Joegoslavije omdat het leidend was bij de niet-gebonden landen. Hetgeen een heel goed alternatief was geweest voor de Midden-Europese Oostbloklanden. Een beter dan de te grote stap naar de Europese Unie, met een economisch systeem en soms ook een waardensysteem waar ze nog niet klaar voor waren.

Maar de landen moesten zo snel mogelijk in de NAVO worden betrokken. Dat de EU hierdoor aan het wankelen zou komen en de precaire balans tussen Rusland en Amerika helemaal - waar we tot op vandaag de zure vruchten van mogen plukken - moest maar op de koop toe genomen worden. Naar de bevolking werd al helemaal niet gekeken.

Een aparte Midden Europese Samenwerkingsorganistatie (nauw verbonden met de EU) met Joegoslavije

eventueel als leidend land was zoveel beter geweest. Voor iedereen in Europa.

Een merkendeskundige zou zeggen dat als je merk nog na dertig jaar genoemd wordt, dan heb je een sterk merk weggegooid.

* - Ik heb besloten het trema af te schaffen. We schrijven ook Hongarije, Walachije. Waarom Slovenie en Tsjechie (met trema's) maar Slowakije?   Dus vanaf nu Italije, Albanije, Belgije etc.

Taalkundig is er geen enkele reden te geven voor dat onderscheid, bevestigde me ook Onze Taal. Ik vind trema's taalkundige potsenmakerij. En om het grootste gedeelte van de landen op zoiets te laten eindigen is niets anders dan aanstellerij. En mijn computer begrijpt trema's niet. Dus vanaf nu E+trema = je.

There's Something Rotten in the State of Denmark

Er zijn van die mensen die willen dat de NPO dagelijks afsluit met het volkslied. Omdat het de Nederlandse televisiezender is, betaalt met Nederlands geld.

Tegelijkertijd beweren dat soort mensen dat de NPO een spreekbuis van de regering en de overheid is.

In het Verenigd Koninkrijk hadden ze ooit ook zo'n klacht en BBC NewsNight gaf er gewillig gehoor aan.

En zo moet dat.

Het betreden van Australie

In 1934 zou de schrijver Egon Erwin Kisch een aantal lezingen in Australie geven. Door toedoen van een Australische afdeling van de toen nog als ongevaarlijk geachte NSDAP werd hem de toegang echter ontzegd.

De nazi's hadden al langer jacht op hem gemaakt, Kisch zou de komende jaren in exil leven.

Bij de aankomst per schip in Melbourne, werd duidelijk dat het voor het hele Commonwealth geldende verbod uitgevoerd zou worden: hij mocht geen voet aan wal zetten.

Toen het schip, de Strathaird, na enig oponthoud vanwege de kwestie weer uitvoer om haar route langs de Australische kust weer voort te zetten verscheen Kisch op het achterdek. Toen het schip enige meters van de kade was, sprong hij om zo alsnog aan land te komen. Hierbij kwam hij op een stalen kabel terecht en verwonde zijn been ernstig.

De politie bracht hem vervolgens ondanks hevig verzet van de schrijver weer aan boord van het schip dat inmiddels weer had aangelegd. Kisch bezwaarde zich dat omdat hij voet had gezet op Australische bodem hij niet op het schip terug gebracht kon worden: pushbacks waren toen al wederrechtelijk.

Kisch dus terug aan boord. Met een verwonding die daar niet terdege behandeld kan worden. Inmiddels worden er rechtzaken aangespannen. En het wordt een internationale kwestie, Nazi-Duitsland roert zich. Alle hoop ligt bij de rechtbank van Sydney, de volgende plaats die de Strathaird zal aandoen. Deze beslist vaak meer liberaal dan die in Melbourne. Zo ook nu: Kisch mag Australie betreden.

Vergelijk dat met die tennisser wiens vader wil laten lijken dat zijn zoon schandelijk behandeld wordt en wil doen alsof het een internationaal affront is. Hij is een ballenjongen vergeleken bij Kisch.

Bij de foto: Egon Erwin Kisch op de achterplecht van de Strathaird in Melbourne 1934, vlak voor zijn sprong.

Halfweg

Ik maakte zoals zo vaak een avondwandeling over de Haarlemmerdijk, en daar kwam ik haar weer tegen. Ze gaat netjes gekleed en gekapt en ze heeft een lange inleiding voor de vraag om geld. Ze moet elke keer naar Halfweg en is haar treinkaartje kwijt. Vervolgens noemt ze het precieze bedrag van het kaartje.

De lockdown zal een slechte tijd zijn om om geld te vragen, nu alles dicht is en er geen enkele reden is 's avonds bij een blokje om, geld op zak te hebben.

Normaal geef ik haar wel wat, iemand staat namelijk niet voor niets op straat een min of meer doorzichtig verhaal over een treinreis naar Halfweg op te dissen. Het is ook nooit het antwoord op de vraag wat je later wil worden: op straat mensen vertellen dat ik naar Halfweg moet.

Ik liep verder en realiseerde me dat het vies koud was. Ik stak mijn handen diep in mijn zakken en vond zo een muntje voor de supermarkt en nog een ander, min of meer het minimumbedrag dat men vroeger op zak moest hebben om niet voor landloperij te kunnen worden opgepakt.

Vanwege de kou draaide ik om, terug naar huis. Ik zag haar niet meer, ze liep in ieder geval richting Halfweg.

Ik hoop dat ze ooit de hele weg weet te vinden.

Morgen

Wat vandaag?

Djokovic die niet ongevaccineerd Australie in mag? Dat mogen anderen ook niet. Uitzondering voor topsporter? Ontheffing? Waarom dan? Die niet kunnen overleggen? Set and matchpoint: game over.

Nee.

Macron die pesten gaat? Mensen die zeggen dat een president zo niet mag spreken? Terwijl ze anders zeggen dat de politiek eens duidelijke taal moet spreken? Dat ze altijd een dubbele agenda hebben?

Nee.

Kazachstan dat hulp inroept van buurlanden als Wit-Rusland? Dat is geen buurland, dat is een gelijkgezinde dictatuur. Als je de Hells Angels inhuurt moet je niet doen alsof je de uitbater van een kinderdagverblijf bent.

Nee.

Dat niemand het ooit nog over Assad heeft?

Tja.

Dat de cijfers vandaag weer zeer hoog waren?

Ach.

Morgen is er weer een dag.

Zeggen ze.

Frau Antje

Dit is Cai Niangniang, ze maakt in China reclame voor Drie Eekhoorntjes, een Chinees voedselmerk. Nu zijn er Chinese nationalisten die boos zijn want ze vinden haar lelijk: ze is te Chinees. Terwijl er toch ook Chinese vrouwen zijn met ronde ogen. En een andere kleur huid.

Vandaag las ik het in de NRC, ik las het eerder in een buitenlandse krant en dacht dat ik het artikel misschien niet helemaal goed begreep: ik kon de gedachtegang van de Chinese nationalisten niet helemaal volgen (nu kan ik dat vaak niet, bij nationalisten). Hun gedachte is ongeveer als volgt: ze is te Chinees en daardoor denken buitenlanders dan dat er alleen maar lelijke vrouwen in China zijn terwijl er toch ook knappe (lees: meer westers uitziende) vrouwen zijn en daarmee schaadt ze het vaderland. De kritiek richt zich voornamelijk op haar ogen, die te smal zouden zijn.

Dus eigenlijk is het een soort kritiek als dat de PVV van Frau Antje zou zeggen dat die de uitstraling van een melkfles heeft. Nu heeft ze dat ook, maar dat vind ik (niet de PVV).

Cai Niangniang wordt nu belaagd vanwege de advertentie, die overigens al een paar jaar oud is en niet meer gebruikt wordt, maar nationalisten wentelen zich graag in het verleden. Haar modellenbestaan hangt aan een - hoe Chinees! - zijden draadje.

Van mij mag ze direct in Nederland aan de slag, als de nieuwe Frau Antje. Of beter nog, als een leukere Doutzen Kroes.

GOEDE voornemens

Maar,

maar maar maar

Maar

het voornemen was goed.

(c) 2000-2022 Dieter Bruls